Het dorp werd voor het eerst genoemd in 1352 als parochiedorp in de buurt van de gelijknamige rotsburcht. De naam Sloup ("Pilaar") is afgeleid van de het opvallende zandstenen massief aan de zuidelijke rand van het dorp.

In Sloup werden op deze eilandberg voorwerpen uit de late steentijd gevonden, daterend van het einde van het derde millennium v.Chr. Het betreft een van de oudste bewijzen van de bewoning van het gebied.

Sloup behield tot op heden zijn karakter van zomerverblijf. In de jaren negentig van de twintigste eeuw werd het uitgeroepen tot beschermd dorpsgezicht. Sloup is een ideale uitvalsbasis voor wandel- en fietstochten door het nabijgelegen Lausitzergebergte.